Ο Φώτος Δημητρίου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1955. Από το 1976 μέχρι το 1983 σπούδασε Πορσελάνη και Κεραμική στη Σχολή Καλών Τεχνών, Αρχιτεκτονικής και Σχεδίου της Πράγας και απέκτησε τον τίτλο του Ακαδημαϊκού Γλύπτη, αντίστοιχου της κατοχής μεταπτυχιακού τίτλου από άλλες χώρες.
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του, έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις τόσο στην Κύπρο όσο και σε χώρες της Ευρώπης αλλά και του εξωτερικού. Η δουλειά του παρουσιάστηκε σε μια σειρά από ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο. Συμμετείχε επίσης σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία, Μάλτα, Βέλγιο, Ελλάδα, Αυστραλία, Γαλλία, Γερμανία και Αίγυπτο.
Το 1995 του απονεμήθηκε το τρίτο βραβείο στην Πανελλαδική Κεραμική Έκθεση ενώ έλαβε επίσης βραβείο στην ίδια έκθεση το 1999. Το 2000 επιλέχθηκε να συμμετέχει στη Διεθνή Μπιενάλε Κεραμικής στο Κάιρο ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 2001, στην Design Biennale στο Saint Etienne, στη Γαλλία.
Στα έργα του χρησιμοποιεί διαφορετικού είδους υλικά όπως πηλό, γυαλί, χαλκό, υαλοβάμβακα και ξύλο με πρωτοτυπία και φαντασία. Η δημιουργία του απεικονίζει έναν ανοιχτό διάλογο με ανθρώπους, πουλιά και κάθε είδους πλάσματα που ανήκουν στον κόσμο μας ή σε έναν φανταστικό κόσμο.
Η φαντασία είναι ένα κύριο συστατικό του έργου του, όπου τα ψάρια μιλάνε στους ανθρώπους, τα σκάφη κινούνται με τροχούς ή ανθρώπινα πόδια, και τα στρουμπουλά ζευγαράκια περνούν στιγμές ευτυχίας στο νερό. Τα σκάφη του δεν είναι κανονικά σκάφη. Η θάλασσα κινείται μέσα τους. Οι επιβάτες τους είναι μερικές φορές ψάρια ενώ άλλες φορές τα ίδια τα ψάρια είναι τα σκάφη. Πουλιά και άνθρωποι είναι συνταξιδιώτες σε ταξίδια με πολλά μηνύματα αισιοδοξίας. Αυτές οι ανατρεπτικές και παράδοξες συνενώσεις στο έργο του δημιουργούν ένα μοναδικό και ξεχωριστό διάλογο, μια ήρεμη επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών πλασμάτων.
Τα τελευταία χρόνια, ο Φώτος Δημητρίου εισήγαγε στη δουλειά του το βιομηχανικό σύρμα που χρησιμοποιείται σε κατασκευές, το οποίο μετατρέπει σε γλυπτά, ιδιαίτερα σε ανθρώπινες μορφές, συνήθως με πολύχρωμα υπερμεγέθη ρούχα.
Ασχολείται με μια ποικιλία θεμάτων, αλλά η βασική του έμπνευση και κεντρικό θέμα των περισσότερων έργων του είναι η ανθρώπινη μορφή και η φύση. Υπάρχει μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα στο έργο του που διεγείρει την ανθρώπινη γνώση και τη φαντασία και παράλληλα μεταφέρει μια χιουμοριστική και σαρκαστική τάση που μπερδεύει τον θεατή.
Από το 1983, ο Φώτος Δημητρίου ζει και εργάζεται στην Λάρνακα.
